انواع دیابت و روشهای درمان علمی

موضوع بحث امروز ما به یکی از بیماری‌های شایع و رو به گسترش، یعنی دیابت اختصاص دارد. دیابت، به عنوان یک بیماری مزمن و امتلایی، متأسفانه در سال‌های اخیر شیوع قابل توجهی پیدا کرده است و پیش‌بینی می‌شود که در آینده نقش پررنگ‌تری در نظام درمانی کشور ما ایفا کند. با وجود اینکه این بیماری اکنون نیز یکی از چالش‌های اصلی در حوزه سلامت به شمار می‌رود، اما پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که اهمیت آن در آینده به مراتب افزایش خواهد یافت. متأسفانه، رویکردهای رایج نسبت به این بیماری همچنان فاصله زیادی با اصول علمی و مبتنی بر شواهد دارند. دیدگاه‌های عمومی درباره علل دیابت معمولاً به تئوری‌های ساده‌سازی شده‌ای چون سردی کبد یا گرمی کلیه محدود می‌شوند. این نوع برداشت‌ها، اگرچه در بعضی موارد ریشه در طب سنتی دارند، اما در بسیاری از موارد منجر به اختلال در فرآیند تشخیص دقیق بیماری شده و در نتیجه، مسیر درمان را نیز با چالش‌های جدی مواجه می‌کنند. پرداختن به این موضوع با رویکردی علمی و جامع، می‌تواند گامی مؤثر در جهت پیشگیری، مدیریت و درمان صحیح این بیماری باشد.

بسیار حائز اهمیت است که ما، به ‌ویژه پزشکان و متخصصان سلامت، شناخت دقیق و علمی از دیابت داشته باشیم. دیابت یک بیماری پیچیده با انواع مختلفی است، از جمله دیابت شیرین، دیابت نوع یک، دیابت نوع دو، دیابت بارداری و سایر انواع آن. با این حال، اگر بخواهیم بر اساس علم اتیولوژی و مبحث سبب‌شناسی در طب کهن بررسی کنیم، می‌توان گفت که همه این انواع دیابت در نهایت به یک سبب‌الاسباب مشترک بازمی‌گردند. البته، این سبب‌الاسباب ممکن است بسته به شرایط و تحولات کوچک یا بزرگ، منجر به بروز نوع خاصی از دیابت شود. اما در حالت کلی، تمام انواع دیابت (به جز دیابت نوع یک) از یک ریشه مشترک ناشی می‌شوند.

دیابت نوع یک استثنایی در این میان است که به دلیل ماهیت خاص و متفاوت خود، وضعیت متفاوتی دارد. در ادامه، درباره این نوع دیابت نیز توضیح خواهم داد. یکی از مباحث کلیدی در این زمینه، آگاهی از پاتوژنز دیابت است؛ به عبارت دیگر، درک این که چه فرآیندهایی در بدن منجر به این بیماری می‌شوند و نقش عوامل مختلف در این میان چیست. پیش از آن، باید بررسی کنیم که چرا دیابت به وجود می‌آید و دقیقاً چه اتفاقاتی در بدن رخ می‌دهد که زمینه‌ساز این بیماری می‌شوند. در این راستا، شناخت انسولین و نقش آن در بدن اهمیت فراوانی دارد. انسولین هورمونی حیاتی است که توسط یک اندام کلیدی در بدن به نام پانکراس (لوزالمعده) ترشح می‌شود. بررسی عملکرد پانکراس و نقش آن در تنظیم قند خون، یکی از پایه‌های اصلی درک دیابت است. پانکراس دارای سلول‌هایی به نام سلول‌های بتا است که نقش کلیدی در تنظیم قند خون ایفا می‌کنند. این سلول‌ها ماده‌ای حیاتی به نام انسولین ترشح می‌کنند. انسولین هورمونی است که نقشی اساسی در فرآیند ورود گلوکز به داخل سلول‌ها دارد.

هنگامی که یک سلول در حال فعالیت است، برای انجام عملکردهای خود به انرژی نیاز دارد. این انرژی عمدتاً از گلوکز تأمین می‌شود که در فرایندهای متابولیکی به مولکولی به نام ATP تبدیل می‌شود. با این حال، برای ورود گلوکز از خون به داخل سلول، وجود انسولین ضروری است. انسولین به‌نوعی به‌عنوان یک انتقال‌دهنده سلولی عمل می‌کند؛ به این معنا که ورود گلوکز به سلول را ممکن می‌سازد. حال اگر به هر دلیلی انسولین تولید نشود یا سلول‌ها به انسولین پاسخ ندهند، گلوکز قادر به ورود به سلول نخواهد بود. در این حالت، گلوکز در جریان خون باقی می‌ماند و موجب افزایش سطح قند خون می‌شود. این وضعیت به‌طور مستقیم منجر به بالا رفتن شاخص‌های قند خون مانند FBS (قند ناشتا) و HbA1c (هموگلوبین گلیکوزیله) می‌شود، که از معیارهای اصلی در تشخیص و پایش دیابت هستند. این اختلال در متابولیسم گلوکز، علاوه بر تأثیر بر سلول‌های بدن، می‌تواند عوارض متعددی در ارگان‌های مختلف ایجاد کند که مدیریت و درمان آن نیازمند رویکردهای علمی و دقیق است. در اینجا اشاره شد که دیابت جزو بیماری‌های امتلائی محسوب می‌شود. اما بیماری امتلائی چیست؟ برای درک بهتر این موضوع، باید به مفهوم ورودی‌ها (input) و خروجی‌ها (output) در بدن توجه کنیم. بدن انسان دارای چندین مسیر ورودی و خروجی است که تعادل میان آن‌ها نقش اساسی در سلامت بدن ایفا می‌کند.

ورودی‌های بدن شامل یازده مسیر هستند که از جمله می‌توان به تغذیه از طریق دهان، حواس پنج‌گانه (چشایی، بویایی، بینایی، شنوایی و لامسه)، و فعالیت‌های جنسی اشاره کرد. در میان این ورودی‌ها، تغذیه و دریافت غذا بیشترین سهم را دارد.

از سوی دیگر، خروجی‌های بدن شامل مسیرهایی مانند:

1. ریه‌ها (از طریق تنفس)،

2. پوست (از طریق تعریق)،

3. حیض (در زنان)،

4. ادرار،

5. مدفوع هستند.

حال اگر ورودی‌ها بیش از حد نیاز باشند، اما خروجی‌ها کافی نباشند، بدن در وضعیت امتلاء قرار می‌گیرد. امتلاء از واژه «ملا» به معنای پر بودن گرفته شده است و به وضعیتی اشاره دارد که بدن از مواد زائد و سمی پر شده است. علت اصلی امتلاء، افزایش ورودی‌ها در مقایسه با خروجی‌ها است. زمانی که میزان دریافت غذا یا سایر ورودی‌ها بیش از توان بدن در دفع آن‌ها باشد، مواد سمی در خون باقی مانده و تجمع پیدا می‌کنند. این تجمع مواد زائد می‌تواند منجر به بروز بیماری‌های امتلائی، از جمله دیابت، شود. این مفهوم نشان‌دهنده اهمیت تعادل در بدن است و ضرورت دارد که برای پیشگیری از بیماری‌ها، به بهینه‌سازی میزان ورودی و خروجی توجه ویژه‌ای داشته باشیم.

پنج سیستم دفعی بدن شامل تنفس، پوست، حیض، ادرار، و مدفوع هستند که در سلامت بدن نقش حیاتی ایفا می‌کنند. اما متأسفانه، در سبک زندگی مدرن این سیستم‌ها با اختلالات جدی مواجه شده‌اند.

1. پوست: پوست به عنوان یکی از مهم‌ترین مسیرهای دفع سموم، در زندگی مدرن کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد. ما نه از حمام آفتاب بهره می‌بریم، نه از حمام‌های سنتی، و نه از روش‌هایی مانند نوره‌گذاری که در گذشته برای پاکسازی و بهداشت پوست استفاده می‌شد. بنابراین، پوست ما در وضعیت نامناسبی قرار دارد.

2. تنفس: کیفیت تنفس ما به شدت تحت تأثیر آلودگی هوا قرار گرفته است. با افزایش آلودگی، عملکرد طبیعی ریه‌ها مختل شده و بدن در دفع سموم از طریق تنفس دچار مشکل می‌شود.

3. مدفوع: اختلال در دفع روده، به‌ویژه یبوست، به یکی از مشکلات رایج در زندگی مدرن تبدیل شده است که بسیاری از افراد با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

4. ادرار: آب مصرفی ما که اغلب حاوی فلزات سنگین و آلودگی‌های شیمیایی است، فشار زیادی بر کلیه‌ها وارد می‌کند و عملکرد طبیعی دفع از طریق ادرار را مختل می‌سازد.

5. حیض: در زنان، مشکلات مربوط به چرخه قاعدگی و تخلیه طبیعی بدن به دلایل مختلف، از جمله استرس، تغذیه ناسالم و تغییرات سبک زندگی، به میزان قابل توجهی افزایش یافته است.

در مجموع، سبک زندگی مدرن باعث شده است که فرایندهای طبیعی دفع در بدن به درستی انجام نشود. این عدم تعادل بین ورودی‌ها و خروجی‌ها، بدن را در معرض تجمع مواد زائد و سمی قرار می‌دهد که نتیجه آن بروز بیماری‌های امتلائی است.

یکی از مهم‌ترین بیماری‌های امتلائی دیابت است که با شیوع روزافزون در حال تبدیل شدن به یک معضل جدی برای سلامت عمومی است. عدم تعادل در ترازوی طبیعی بدن، به‌ویژه در شرایط زندگی مدرن، زمینه‌ساز افزایش بیماری‌هایی مانند دیابت می‌شود. از این رو، توجه به تعادل میان ورودی‌ها و خروجی‌ها، و همچنین اصلاح سبک زندگی، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

دیابت را می‌توان در قالب یک مثلث تشریح کرد که اضلاع آن شامل کلیه و فوق کلیه (رنال و آدرنال)، کبد و طحال است. این مثلث به‌صورت همیشگی و بدون استثنا در هر فرد مبتلا به دیابت قابل مشاهده است. در ادامه، این مفهوم را با جزئیات بیشتری توضیح می‌دهم:

ضلع اول: کلیه و فوق کلیه (رنال و آدرنال)

در دیابت، یکی از اضلاع این مثلث به اختلال در عملکرد کلیه‌ها و فوق کلیه‌ها برمی‌گردد.

• کلیه: این اندام ممکن است دچار نوعی بیماری تحت عنوان زیابتیس شود که با عملکرد نامطلوب کلیه در دفع مواد زائد و تنظیم تعادل بدن همراه است.

• فوق کلیه (آدرنال): در این قسمت، کمبود ویتامین C نقش عمده‌ای در بروز اختلالات ایفا می‌کند. هر فردی که به دیابت مبتلا می‌شود، معمولاً با کمبود این ویتامین در سیستم آدرنال مواجه است، که بر توانایی بدن در مدیریت استرس‌های فیزیولوژیکی و متابولیکی تأثیر می‌گذارد.

ضلع دوم: کبد

کبد به‌عنوان یک اندام حیاتی دیگر در این مثلث، دچار عوارض ناشی از دیابت می‌شود. این اندام نقش مهمی در متابولیسم گلوکز و تولید انسولین دارد و هرگونه اختلال در عملکرد آن، می‌تواند منجر به پیشرفت دیابت و تشدید علائم بیماری شود.

ضلع سوم: طحال

طحال، به‌عنوان ضلع سوم، در فرایند تصفیه خون و تقویت سیستم ایمنی نقش دارد. در افراد دیابتی، عملکرد طحال معمولاً تحت تأثیر قرار می‌گیرد، که می‌تواند منجر به مشکلاتی در تصفیه خون و تقویت مقاومت بدن در برابر عفونت‌ها شود.

بیماری دیابت را می‌توان به سه مرحله کلی تقسیم کرد که در هر مرحله، این مثلث به نوعی تأثیر می‌پذیرد. برای هر بیمار مبتلا به دیابت، بررسی و تحلیل وضعیت هر سه ضلع این مثلث ضروری است تا به درک جامع‌تری از شرایط بیمار دست پیدا کنیم. پیش از پرداختن به جزئیات اختلالات کلیه و فوق کلیه، لازم است عملکرد کبد و طحال به‌عنوان دو ضلع دیگر این مثلث را مورد بررسی قرار دهیم تا تصویر دقیق‌تری از نقش آن‌ها در بیماری دیابت به دست آید. کبد از طریق سیستم عروق خونی پیچیده‌ای که شامل ورید باب (Portal Vein) و عروق ماساریقا است، نقشی کلیدی در فرآیندهای متابولیکی بدن ایفا می‌کند. این سیستم عروقی، که شبیه به شاخه‌های یک دست هشت‌قسمتی عمل می‌کند، مواد مغذی و سایر ترکیبات را از معده، روده، و طحال جذب کرده و آن‌ها را وارد سیاهرگ زیرین (Vena Cava) می‌کند. این فرآیند به شرح زیر است:

1. هضم اول:

در مرحله نخست، هضم غذا در معده، روده، و طحال انجام می‌شود. این اندام‌ها مواد غذایی را به عناصر قابل جذب تبدیل می‌کنند و از طریق سیستم عروق ماساریقا، این مواد به کبد منتقل می‌شوند.

2. هضم دوم:

در کبد، مواد جذب‌شده دچار تحولات شیمیایی می‌شوند. کبد نقش مهمی در تصفیه و آماده‌سازی مواد برای استفاده در بدن ایفا می‌کند. این مواد سپس از طریق سیاهرگ زیرین (Vena Cava) به قلب منتقل می‌شوند.

3. هضم سوم:

در قلب، این مواد دچار تحول دیگری می‌شوند. قلب به‌عنوان پمپ اصلی بدن، این ترکیبات را به خون تبدیل کرده و برای توزیع بین اندام‌ها آماده می‌کند.

4. هضم چهارم:

در این مرحله، قلب خون را از طریق آئورت به سراسر بدن پخش می‌کند. این توزیع به‌صورت زیر انجام می‌شود:

o آئورت صعودی و نزولی: خون را به سمت بالا (سر و گردن) و پایین (شکم و اندام‌ها) هدایت می‌کند.

o خون‌رسانی به ریه‌ها و سینه نیز از طریق شاخه‌های آئورت صورت می‌گیرد.

خون رسانی به پانکراس نیز از طریق معده و کبد انجام می‌شود. خلط ورودی غالب به پانکراس شامل صفرا و سودا است، اما این به معنای مزاج صفراوی یا سودایی نیست، بلکه به نوع خاصی از مواد اشاره دارد که در عملکرد پانکراس نقش دارند.

• کبد: نقش کبد به‌عنوان صافی صفرا برجسته است؛ صفرا از طریق کبد تصفیه شده و به جریان خون بازمی‌گردد.

• طحال: طحال به‌عنوان صافی سودا عمل می‌کند و مواد زائد سودایی را از خون جدا می‌کند.

پانکراس تحت تأثیر مواد حاصل از این فرآیندهای هضمی قرار دارد و خلط غالب آن صفرا و سودا است. این خلط‌ها بر تنظیم انسولین و فرآیندهای گوارشی اثر می‌گذارند، که در سلامت کلی بدن و پیشگیری از بیماری‌ها، ازجمله دیابت، نقش دارند. در ادامه به نقش دقیق‌تر این سیستم در توزیع خون و حفظ تعادل بدن پرداخته خواهد شد.

در دیابت نوع یک، یکی از اصلی‌ترین عوامل بروز بیماری، نقص در عملکرد پانکراس است. به‌طور خاص، هر فردی که به دیابت نوع یک مبتلا باشد، معمولاً با نوعی عارضه در پانکراس مواجه است که بر تولید و عملکرد انسولین تأثیر می‌گذارد.

برای درک بهتر نقش پانکراس در دیابت نوع یک، ابتدا باید به نوع تغذیه آن توجه کنیم. پانکراس برای عملکرد صحیح، به اخلاط یابس (سودا و صفرا) وابسته است. این اخلاط از طریق دو منبع اصلی به پانکراس می‌رسند:

1. خون سوداوی:

o از طحال به پانکراس وارد می‌شود.

2. خون صفراوی:

o از کبد به پانکراس می‌رسد.

اما این دو نوع خون (سوداوی و صفراوی) نمی‌توانند به‌صورت مستقیم وارد پانکراس شوند؛ بلکه باید ابتدا از صافی‌های طبیعی بدن عبور کنند.

1. کبد:

o نقش کبد به‌عنوان صافی صفرا بسیار مهم است. اگر کبد دچار عارضه‌ای شود (مانند اختلالات متابولیکی یا التهابی)، صفرا به درستی تصفیه نمی‌شود.

2. طحال:

o طحال به‌عنوان صافی سودا عمل می‌کند. هرگونه عارضه در طحال باعث اختلال در تصفیه خون سوداوی شده و مواد زائد به پانکراس می‌رسند.

وقتی صفرا و سودا به‌خوبی در کبد و طحال تصفیه نشوند، به‌صورت ناخالص وارد پانکراس می‌شوند. این وضعیت می‌تواند منجر به ایجاد عارضه خلط یابس در پانکراس شود. چنین اختلالی در پانکراس موجب کاهش یا اختلال در تولید انسولین شده و در نهایت، زمینه‌ساز دیابت نوع یک می‌شود.

جمع‌بندی

برای مدیریت و درمان دیابت نوع یک، توجه به سلامت کبد و طحال بسیار حائز اهمیت است. این دو اندام باید عملکرد صحیح داشته باشند تا اخلاط صفرا و سودا به‌صورت مناسب تصفیه شوند و به پانکراس برسند. در غیر این صورت، عوارض ناشی از اخلاط یابس می‌تواند به تشدید بیماری منجر شود.

خلط یابس، به‌ویژه در قالب صفرا و سودا، می‌تواند دچار دو نوع عارضه شود:

1. عارضه کمّی:

o به معنای اختلال در مقدار و حجم خلط است.

2. عارضه کیفی:

o به معنای مشکل در کیفیت و ویژگی‌های خلط است.

o این نوع عارضه ممکن است در یکی از سه مرحله رخ دهد:

1. تولد خلط (در مرحله تولید در اندام‌های اصلی)

2. استحاله و تغییرات متابولیکی خلط

3. عملکرد صافی‌ها (مانند کبد و طحال)

طحال به‌عنوان یکی از اندام‌های کلیدی در تنظیم اخلاط، دارای قوه جاذبه است که وظیفه جذب و تصفیه اخلاط را برعهده دارد. این قوه جاذبه، هر آنچه را که برای طحال ضروری است، جذب کرده و باقی مواد را دفع می‌کند.

• اختلال در قوه جاذبه طحال:

اگر طحال دچار عارضه شود و قوه جاذبه آن ضعیف گردد، مواد زائد و غیرضروری که باید تصفیه و جذب شوند، به‌طور کامل پردازش نمی‌شوند.

o در این حالت، این مواد به جای جذب توسط طحال، به سمت اندام‌های دیگر مانند پانکراس و معده حرکت می‌کنند و مشکلاتی در این اندام‌ها ایجاد می‌کنند.

طحال را می‌توان به آهن‌ربا تشبیه کرد که وظیفه جذب مواد را دارد. در صورت ضعیف شدن این آهن‌ربا، عملکرد آن مختل شده و مواد غیرضروری به سمت اندام‌های پایین‌دستی هدایت می‌شوند.

خلط‌های صفرا و سودا، پیش‌سازهای خود را در کبد دریافت می‌کنند. اگر کبد دچار عارضه‌ای شود، تولید این اخلاط نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرد.

• عارضه در تولید صفرا:

o در صورت وجود مشکل در کبد، صفرا ممکن است به‌صورت غیرطبیعی تولید شود؛ مثلاً گرم‌تر، سردتر، یا ناخالص‌تر از حد طبیعی.

• عارضه در تولید سودا:

o در این حالت نیز سودا ممکن است کیفیت مطلوب خود را از دست بدهد.

وقتی صفرا یا سودا به‌صورت غیرطبیعی تولید شوند یا به دلیل عارضه‌های کیفی یا کمّی تصفیه نشوند، مواد نامناسب وارد اندام‌هایی چون پانکراس می‌شوند. این وضعیت می‌تواند به عوارض جدی از جمله دیابت و اختلال در عملکرد پانکراس منجر شود.

در صورت وجود هرگونه عارضه در طحال یا کبد که باعث اختلال در تولید یا تصفیه اخلاط شود، احتمال بروز بیماری‌هایی نظیر دیابت افزایش می‌یابد. حفظ سلامت این دو اندام و اطمینان از کیفیت مناسب اخلاط، در پیشگیری از عوارض و بیماری‌های مرتبط با خلط یابس، به‌ویژه دیابت، نقش حیاتی دارد. استحاله در طب سنتی به معنای تبدیل یک خلط به خلط دیگر است. این فرایند از اهمیت بالایی برخوردار بوده و در پیدایش بسیاری از بیماری‌ها نقش ایفا می‌کند.مطابق نظریه‌های طب سنتی، طحال به عنوان صافی سودا، کبد به عنوان صافی صفرا و کلیه به عنوان صافی بلغم عمل می‌نمایند. اختلال در عملکرد این اعضا می‌تواند خطر ابتلا به دیابت را افزایش دهد.

اختلال عملکرد طحال و کبد به عنوان صافی‌های اخلاط، می‌تواند بر متابولیسم بدن و به ویژه تولید انسولین تأثیر گذاشته و احتمال ابتلا به دیابت را افزایش دهد.

بلغم پس از تصفیه در کلیه، بخش مفید آن جذب خون شده و بخش اضافی آن دفع می‌شود. در صورت بروز اختلال در عملکرد کلیه و افزایش حرارت در آن، بلغم دچار احتراق شده و نوعی سودا تولید می‌شود. این فرایند می‌تواند به پرنوشی و پر ادراری در افراد مبتلا به دیابت منجر شود. افزایش حرارت در کلیه باعث تسریع سوختن بلغم و افزایش تولید سودا می‌شود.

مطابق نظریه‌های طب سنتی، بلغم پس از تصفیه در کلیه، به بخش‌های مفید و مضر تفکیک می‌شود. در شرایط طبیعی، بخش مفید آن جذب خون و بخش مضر آن دفع می‌شود. اما در برخی افراد، به دلایل مختلفی از جمله افزایش حرارت در کلیه، بلغم دچار احتراق شده و به سودای احتراقی تبدیل می‌شود. این فرایند با کاهش رطوبت بدن، افزایش عطش و کاهش وزن همراه است. یکی از عوارض مهم این تغییر، افزایش اشتها به ویژه در افراد مبتلا به دیابت است. سودای احتراقی ایجاد شده، باعث تحریک بیش از حد اشتها و ایجاد ناراحتی در معده می‌شود.

یکی از دلایل اصلی افزایش حرارت در کلیه، اختلال در عملکرد غدد فوق کلیوی است. این غدد تحت تأثیر ویتامین C عمل می‌کنند و کمبود این ویتامین می‌تواند به اختلال در عملکرد آن‌ها و در نتیجه افزایش حرارت در کلیه منجر شود. علاوه بر این، کمبود ویتامین C باعث افزایش سموم در بدن و اختلال در عملکرد کبد و کلیه می‌شود.

ویتامین C به عنوان یک آنتی‌اکسیدان قوی و سم‌زدا، نقش مهمی در حفظ سلامت بدن ایفا می‌کند. کمبود این ویتامین می‌تواند به اختلال در عملکرد غدد درون‌ریز، افزایش التهاب و در نهایت افزایش خطر ابتلا به دیابت منجر شود. طبق این نظریه، کمبود ویتامین C و اختلال در عملکرد غدد فوق کلیوی می‌تواند باعث افزایش حرارت در کلیه، احتراق بلغم و در نهایت ایجاد دیابت شود. مصرف نوشیدنی‌هایی مانند کامبوجا که سرشار از ویتامین C هستند، می‌تواند به بهبود عملکرد بدن و کاهش علائم دیابت کمک کند.

پروبیوتیک ها و مخمرها عناصر کمیاب و مواد معدنی اسیدهای آلی ویتامین ها سایرعناصر گیاهی

استوباکتر زایلینوم آهن اسید مالیک ویتامین B1 فلاون ها

استوباکتر اکسیدانز منیزیم اسید سوکسینیک ویتامین B2 ایزوفلانوئیدها

گلوکونوباکتر اکسیدانز سدیم اسید استیک ویتامین B3 پلی فنل ها

گلوکونوباکتر زایلینوس پتاسیم اسید فولیک ویتامینB6 14 اسید آمینه

ساکارومایسس آپیکولاتوسکلسیماسید گلوکورونیکویتامین B9 یا اسید فولیک

ساکارومایسس سرویزیهکبالتاسید مالونیکویتامینB12

ساکارومایسس لودویگیرویاسید لاکتیکویتامینC

شیزوسوس

اسید اگزالیکویتامینD

اسید اوسنیکویتامینE

اسید سیتریکویتامین K

در کنار مصرف نوشیدنی کامبوجا، جهت تسریع روند بهبود دیابت، توصیه می‌شود با مشورت پزشک خود، اقدامات زیر را نیز انجام دهید:

• تغییر سبک زندگی: اصلاح الگوهای غذایی، خواب کافی و مدیریت استرس.

• فعالیت فیزیکی و ورزش: انجام منظم فعالیت‌های ورزشی مناسب با وضعیت جسمانی.

• حجامت و زالودرمانی: این روش‌ها با نظر پزشک و در مراکز معتبر انجام شوند.

• روزه داری: تحت نظر پزشک و با رعایت اصول صحیح.

• مصرف غذاهای ارگانیک: انتخاب مواد غذایی سالم و ارگانیک.

جهت دریافت برنامه غذایی اختصاصی یا هرگونه سوال در خصوص مصرف کامبوجا، می‌توانید با متخصصین مجموعه ما تماس حاصل فرمایید.

بدینوسیله سلامتی و توفیق روزافزون شما عزیزان را از خداوند متعال خواستاریم.

مدیر تولید نوشیدنی کامبوجای کام و جان